Fragmenten poëzie op beeld. Regelmatig film ik bewegend beeld met mijn iPhone. Soms vind ik het leuk om hier een fragment uit een gedicht op de zetten. Meestal ter plekke, op iMovie, ook op mijn telefoon, maar soms ook een jaar later. Tot ik het passende fragment heb gevonden. Het bijzondere is dat ik niet alleen door de wereld reis maar ook door de wereld van de poëzie.
In dit filmpje beelden vanuit de trein in Amsterdam en een fragment uit een ontroerend gedicht van de Twentse dichter en schrijver Willem Wilmink. Echtpaar in de trein
voor Wobke Met de allerliefste in een trein kan aangenaam en leerzaam zijn. De prachtig vormgegeven stoel geeft allebei een blij gevoel. Voor ‘t verre reisdoel kant en klaar zit ik dus tegenover haar. De trein maakt zijn vertrouwd geluid en zij rijdt vóór-, ik achteruit. We zien dezelfde dingen wel, maar ik heel traag en zij heel snel. Zij kijkt tegen de toekomst aan, ik zie wat is voorbijgegaan. Zo is de huwelijkse staat: de vrouw ziet wat gebeuren gaat, terwijl de man die naast haar leeft slechts merkt wat zijn beslag al heeft. Van nieuw begin naar nieuw begin rijdt zij de wijde toekomst in, en ik rij het verleden uit. En beiden aan dezelfde ruit. |