Raken en geraakt worden - biografie
Onderzoeken en kijken op een diepere laag
Mijn liefde voor beeld en geluid begon rond mijn dertiende jaar met het maken van hoorspelen en interviews op een cassetterecorder. En ja, nog met cassettebandjes die je heen en weer moest spoelen. Met een vriendin bedacht ik verhalen voor de hoorspelen en leuke fictieve personages om te interviewen. Het was spannend en creatief, deze mix van techniek, verhalen bedenken en improviseren. Het leverde altijd weer iets onverwachts of hilarisch op, waar ik erg van genoot. Rond die leeftijd ontdekte ik ook de uitgebreide boekenkast vol verhalen van mijn ouders, ik ontdekte fotografie, theater en beeldende kunst. Na de middelbare school ging ik reizen. De wereld ging steeds verder open. Alles kwam samen toen ik naar de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht (HKU) ging. Eerst naar de Academie voor Expressie, daarna naar de faculteit Audiovisuele Media. Bij Audiovisueel leerde ik om op een professionele manier verhalen te destilleren uit de werkelijkheid. We leerden veel over (documentaire) film door te kijken en te analyseren, door zelf scenario's te schrijven en deze uit te voeren. Tijdens mijn stage werkte ik voor de lokale televisie in Utrecht. Ik maakte items voor het nieuws en voor het jongerenprogramma Bonkers. Voor dit laatste programma maakte ik het videoportret 'Paulino - De zingende groenteman' Paulino werd vertoond tijdens de dag van de beste eindexamenproducties van alle academies in Nederland. Het werd vergeleken met het werk van Wim. T. Schippers. Een grote eer. Ik hanteerde in die tijd een theatrale ondertoon in mijn werk. Een paar jaar na mijn afstuderen verhuisde ik voor de liefde naar Berlijn. Ik werkte als opnameleider voor een politiek televisieprogramma bij de Ostdeutsche Rundfunk Brandenburg en was als regie- en productieassistent betrokken bij een animatiefilm, geproduceerd door CineVox Filmproduction. Beide werkgevers hadden hun werkruimte op het terrein van Filmpark Babelsberg in Potsdam. Dagelijks liep ik tussen 's werelds oudste filmstudio's, waar beroemde films waren opgenomen met grote acteurs en actrices, zoals Der blauwe Engel met Marlene Dietrich in de 30-er jaren. De verhalen lagen er op straat, net als in Berlijn. Terug in Amsterdam was het wel weer wennen. Via wat toeval belandde ik bij het Projectmanagementbureau van de Gemeente Amsterdam. Samen met de directeur werkte ik aan een plan voor een langere film over de geschiedenis van de stadsontwikkeling sinds WOII: Het gezicht van Amsterdam, later geregisseerd door Ireen van Ditshuyzen. Ik werkte de vele interviews die we voor de research hadden gehouden uit voor een boek bij de film. Na deze geweldige start ging ik video's maken over veel verschillende onderwerpen voor de Gemeente Amsterdam. Dat doe ik intussen al 25 jaar. Drie dagen per week werk ik bij het Communicatiebureau. Daarnaast werk ik als freelancer voor Itsmooving Media Producties. Inmiddels heb ik met veel plezier aan talloze producties gewerkt. Alleen en met andere makers. Filmmaken begint met onderzoeken en gaat voor mij vooral over mensen. Over de menselijke ervaring. Wij mensen zijn fascinerend. Wat we doen, hoe we het doen, wat we willen en waarom. Hoe we denken en handelen. Maar ook hoe we vast kunnen zitten in ons denken. Hoe we omgaan met gevoelens, ongemakkelijke gevoelens en situaties. Dat zien en vervolgens zichtbaar en voelbaar maken vind ik het leukste aan mijn vak. Ik nader mijn onderwerp zo dicht mogelijk. Ik wil naar binnen kijken. Ik hou van projecten die mij en kijkers laten nadenken en voelen. Ik hou van filmvragen die betekenis hebben voor de wereld. En liefst niet meer te serieus, graag keer ik weer terug naar de meer humoristische stijl uit mijn academietijd. "Want het is onze blik die anderen vaak in de kleinste hokjes stopt en het is ook onze blik die hen daaruit kan bevrijden." Amin Maalouf, Frans-Libanees schrijver Ik beoefen al langere tijd zenboeddhisme en sinds 2020 begeleid ik ook meditatieavonden. Meditatie en boeddhistische psychologie leren me om meer stil te staan bij de dingen die gebeuren. Het is een oefening om gedragspatronen en verschillende menselijke perspectieven te leren zien. Door regelmatig te mediteren leer ik om beter, op een dieper niveau, te luisteren. Hierdoor stel ik betere vragen, meer to the point, en ben ik met aandacht bij wat ik doe (veel tegelijk: het filmen, geluid, het interview en de regie.) |
Evelien Veenhuizen en Itsmooving Media Producties Zoek je een ervaren filmmaker die jouw boodschap vertaalt naar een film? Neem vrijblijvend contact op. Specialisaties: video als impactvolle opening van symposia, conferenties en websites, korte documentaires die inspireren en informeren, teasers en social media content. Evelien Veenhuizen kijkt met een journalistieke én artistieke bril naar onderwerpen en is gewend om ingewikkelde vraagstukken op een aantrekkelijke manier terug te brengen tot de essentie. Evelien Veenhuizen (Hengelo, 2 maart 1964) is filmmaakster en regisseuse. Begin jaren 90 studeerde ze af aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, studierichting Audiovisuele Media. Sinds 1998 werkt ze drie dagen per week als videomaakster en adviseur bij de gemeente Amsterdam. Tot 2015 bij het Projectmanagementbureau, daarna bij de Directie Communicatie. In 2010 startte Evelien Veenhuizen haar eigen bedrijf: Itsmooving Media Producties. Onder deze vlag produceert ze eigen werk en video's in opdracht. Evelien werkt meestal als camjo (camerajournalist). Ze neemt alle facetten van het productieproces voor haar rekening: research, concept/ scenario, productie, beeld, geluid, interview, regie, montage en distributie. Grote producties produceert ze in samenwerking met kleine filmcrews of in co-regie met andere filmmakers. |
|
|
|